ಮಂಕಾಳಕ್ಕನ ಕವಿತೆ

ಮಂಕಾಳಕ್ಕ ಎಂಬ ಒಂದು
ಅಜ್ಜಿ ಇತ್ತು ಯಂಗಳಲ್ಲಿ..
ಉದ್ದುದ್ದ ಬೈಗುಳ, ಸ್ವಾಟೆ ತಿವಿದು
ಬೈತಿತ್ತು ಬಾಯಲ್ಲಿ..||

ಮೋಟು ಜಡೆ ತುದಿಗೊಂದ್ ದಾರ
ನೆಟ್ಟಗೆ ನಿಲ್ತಿತ್ತು..
ಕಣ್ಣಿಗೊಂದು ಕನ್ನಡಕ ಇತ್ತು
ಹಳ್ಳು ಒಡೆದಿತ್ತು ||

ಸೊಸೆಯಕ್ಳ ಕಂಡ್ರೆ
ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಸಿಟ್ಟು
ಬಾಯಲ್ಲಿ ಎಂದೂ ಯಾವತ್ತಿಗೂ
ನಿಲ್ತಿತ್ತಿಲ್ಲೆ ಗುಟ್ಟು ||

ಹಗಲೊತ್ತಲ್ಲೆ ನಿದ್ದೆಗಣ್ಣು
ಬಾಯಿ ತುಂಬಾ ಆಕಳಿಕೆ
ರಾತ್ರಿ ಮಾತ್ರ ಕೇಳೋದು ಕಷ್ಟ
ದೊಡ್ಡ ಶಬ್ದ ಗೊರಕೆ ||

ಮಂಕಾಳಕ್ಕನ ಉಬ್ಬ ಹಲ್ಲು
ಭಾರಿ ಕಾಡ್ತಿತ್ತು
ಬಾಯಲ್ ಬಪ್ಪ ದುರ್ವಾಸನೆ
ತಲೆ ಸುತ್ ತಿತ್ತು ||

ಅಜ್ಜಿಗ್ ಪಾಪ ಬ್ಯೂಸಿ ವರ್ಕರ್
ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಕೆಲಸ
ಎಷ್ಟು ಸಾರಿ ಗುಡಿಸಿದ್ರೂನೂ
ಅಲ್ಲೇ ಇರ್ತಿತ್ತು ಕಸ ||

ಯಲ್ಗಾರಿಂದ ಮದ್ವೆಯಾಗಿ
ಯಂಗ್ಳೂರ್ ಸೇರಿತ್ತು
ಮದ್ವೆಯಾದ ಇಗ್ಗಜ್ಜಂಗೆ
ಗ್ರಾಚಾರ ಕೆಟ್ಟಿತ್ತು ||

ಮೂರ್ ಹೊತ್ತು ಮಾತು ಜೋರು
ಬೈಗುಳದ ಸುರಿಮಳೆ
ಆಗಾಗ ಕೊಂಕು ಮಾತು
ಯಾವಾಗ್ಲೂ ರಗಳೆ ||

ಮದ್ವೆ ನಂತ್ರ ಇಗ್ಗಜ್ಜಂಗೆ
ಮಂಕಾಳಕ್ಕ ಕಾಡು
ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಸುಮ್ಮಂಗಿರ್ತಿದ್ದ
ಅವಂದು ನಾಯಿಪಾಡು ||

ಮಕ್ಕ  ಇದ್ದಿದ್ ಐದು ಜನ
ಪಂಚ ಪಾಂಡವರಂತೆ
ಒಬ್ಬರ ಕಂಡ್ರೆ ಒಬ್ಬರಿಗಾಗ್ತಿಲ್ಲೆ
ಭಾರಿ ವಿರೋಧವಂತೆ ||

ಮಂಕಾಳಕ್ಕ ಕುಂತಿಯಲ್ಲ
ಗಾಂಧಾರಿಯಂತೂ ಅಲ್ಲ
ಒಳ್ಳೇದೂ ಇಲ್ಲ ಕೆಟ್ಟದ್ದೂ ಇಲ್ಲ
ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಸಲ್ಲ ||

ಮಂಕಾಳಕ್ಕಂಗ್ ಚಿನ್ನದ ಆಸೆ
ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಬೇಕು ಸರ
ಚಿನ್ನದ ಬಗ್ಗೆ ಉಳಿದವ್ರೆಲ್ಲ
ಮಾತಾಡಿದ್ರೇ ಅಪಚಾರ ||

ಮಂಕಾಳಕ್ಕ ಮಹಾಸತಿ
ಗಂಡನ ಆಡಿಸ್ತಿತ್ತು
ಕುಂತ್ರೂ ತಪ್ಪು ನಿಂತ್ರೂ ತಪ್ಪು
ಕಾಟಾ ಕೊಡ್ತಾ ಇತ್ತು ||

ಅವಳ ಕೂಗಿಗೆ ಎದಿರೇ ಇಲ್ಲ
ಊರೆಲ್ಲ ಗಡಗಡ
ಎದುರು ಸಿಕ್ಕರೆ ಮಾತಾಡ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ
ಮಂಕಾಳಕ್ಕನ ಸಂಗಡ ||

ಮಂಕಾಳಕ್ಕ  ಎತ್ತರದ್ದಲ್ಲ
ರಾಶಿ ಕುಳ್ಳಿತ್ತು
ಬಾಯಲ್ ಕವಳ ತುಂಬಕಂಡಿದ್ರೂ
ಮಾತು ಜೋರಿತ್ತು ||

ಬೆಂಕಿ ಕಾಸೋದು, ಭಜನೆ ಮಾಡದು
ಮಂಕಾಳಕ್ಕಂಗ್ ಪರಮಪ್ರಿಯ
ದಿನಾ ಸ್ನಾನ, ಬಟ್ಟೆ ತೊಳೆಯೋದು
ಯಾವತ್ತಿಗೂ ಅಪ್ರಿಯ ||

ಮಂಕಾಳಕ್ಕನ ಕಾಲಿಗೆ ಕಸ
ಔಷಧಿಗೆ ಬಗ್ತಿತ್ತಿಲ್ಲೆ..
ಪ್ಯಾಟಿಗೆ ಹೋಪವ್ ಮುಲಾಮ್ ತಂದ್ರೂ
ಅವಳಿಗೆ ಸಾಕಾಗ್ತಿತ್ತಿಲ್ಲೆ.. ||

ಸೀರೆ ಹುಚ್ಚಿನ ಮಂಕಾಳಕ್ಕ
ಕಾಟನ್ ಪತಲಾ ಉಡತಿತ್ತು
ಆರ್ ತಿಂಗ್ಳೀಗೊಂದ್ ಸೀರೆ ಮಾತ್ರ
ಖಾಯಮ್ಮಾಗಿ ಬೇಕಿತ್ತು ||

ಮಂಕಾಳಕ್ಕ ಈಗಿಲ್ಲೆ ಬಿಡಿ
ಸತ್ತು ನಾಕು ವರ್ಷ ಆತು
ಊರಲ್ಲಿ ಮೊದಲಿನಷ್ಟ್ ಮಜವೂ ಇಲ್ಲೆ
ಮನೆ ಮನ ಬೋರಾತು ||

ಮಂಕಾಳಕ್ಕ ಈಗಿನವ್ಕೆ
ಹೆಚ್ಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲೆ
ಹಳೆಜನ ಮನುಷ್ಯರ್ಯಾರೂ
ಅವಳ ಮರೀತ್ವಿಲ್ಲೆ..||

**
(ಮಂಕಾಳಕ್ಕ ಎನ್ನುವ ವ್ಯಕ್ತ-ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇತ್ತು. ಈಗ್ಗೊಂದು ದಶಕದ ಹಿಂದೆ ಮಂಕಾಳಕ್ಕ ದೈವಾಧೀನರಾದರು. ನಾ ಕಂಡಂತೆ ಅವರು ಹೇಗಿದ್ದರು ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೊಂದು ಟಪ್ಪಾಂಗುಚ್ಚಿ ಕವಿತೆ..)
(ಶಿರಸಿಯಲ್ಲಿ ಈ ಕವಿತೆಬರೆದಿದ್ದು 16-02-2014ರಂದು)