ತೆರೆ

ಬದುಕ ತೆರೆ
ತೆರೆದು ಬತ್ತಲಾದಾಗ
ಕಣ್ಣೆದುರು ರಾಚಿದ್ದು
ನೋವುಗಳ ಮುಲುಕು |

ಎಲ್ಲ ಬಿಟ್ಟು, ಶರಧಿಯ
ಮಡಿಲೊಳು ತಲೆಯಿಟ್ಟು
ನೋವಿಗೊಂದು ಸಮಾಧಾನ
ವೆಂಬಂತೆ ಬಿಕ್ಕಿ ಅತ್ತು
ಹಗುರಾಗುವಾ ಎಂದರೆ
ಅಲ್ಲಿ ಮತ್ತದೇ ತೆರೆ-ತೆರೆಯ
ಬಿಂಬ-ಪ್ರತಿಬಿಂಬ |

ತೆರೆ, ಬಾಗಿಲು ತೆರೆ
ಹೊರ ಕವಚದೊಳು
ನಗುವಿನ ತೆರೆ, ಒಳಗೆಲ್ಲಾ
ಕಣ್ಣಹನಿ, ಹೃದಯ
ಹಿಂಡುವ ನೋವು.
ಒಳಗೊಂದು-ಹೊರಗೊಂದು
ಅರಿವಾಗದ ರೂಪ |

ತೆರೆ, ನೋವಿನ ಅಲೆ.
ತುಂತುಂಬಿ ಬಂದಷ್ಟೂ
ಬತ್ತದ ಸೆಲೆ |

ತೆರೆ, ತೆರೆಯ ತೆರೆ
ತೆರೆ-ತೆರೆ-ತೆರೆ-ತೆರೆ
ಮೀರದ ತೆರೆ |

ಕೊನೆಯೊಳೊಮ್ಮೆ ಆ ನೋವ
ತೆರೆಯ-ತೆರೆ.
ತೆರೆ ತೆರೆದ ನಂತರ
ಪಸೆ ಆರಿದ ಆಳದಲ್ಲೂ
ಮತ್ತೆಲ್ಲೋ ಒಂದು ನಲಿವ
ಸೆಲೆ, ಬರೆಯಲು
ಮರೆಯಲು ಬಯಸಿದೆ |

ತೆರೆ. ಮೀರದ ಸೆರೆ
ಕೊನೆಯ ತೆರೆ
ಕೊಟ್ಟ ಕೊನೆಯ ತೆರೆ ||

***
(ಈ ಕವಿತೆಯನ್ನು ಬರೆದಿರುವುದು 10-02-2007ರಂದು ಕಾರವಾರದಲ್ಲಿ)