Friday, January 24, 2014

ಮುತ್ತಿಗೆ

ಮುತ್ತೇ...
ಅಂದೊಮ್ಮೆ ನೀ
ನನ್ನ ಸ್ವತ್ತೆಂದು
ನಾ ತಿಳಿದಿದ್ದೆ |
ನಿನ್ನೆಡೆಯಲ್ಲಿ ನಾ
ಕನಸು ಕಟ್ಟಿದ್ದೆ |
ಪಡೆಯಬಯಸಿದ್ದೆ |

ಆದರೆ ಇಂದು
ಅರಿವಾಗಿದೆ ನೀ
ಪರರ ಸ್ವತ್ತೆಂದು |
ಹಾಗೇ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ
ನೀ ಆಪತ್ತೆಂದು, ಹಾಗೇ
ಒಡಲಿಗೆ ಕುತ್ತೆಂದು |

ಇರಲಿ ಬಿಡು ಮುತ್ತೇ...
ಸಾಗರದ ಗರ್ಭದೊಳೆಲ್ಲೋ
ಅಡಗಿ ಮುಳುಗಿದ್ದ ನಿನ್ನ,
ಕಪ್ಪೆ ಚಿಪ್ಪಿನ ಆ
ಬಾಯೊಳಗಿಂದ ಹೆಕ್ಕಿ
ತಂದ ಸವಿಯಷ್ಟೇ
ನನಗೆ ಸಾಕು |

ಮುತ್ತೇ...
ಇಂದಿನಾ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ
ಮುಗಿಯಿತು.
ಮುಂದೆಯಾದರೂ ನೀ
ನನ್ನ ಸ್ವತ್ತಾಗು |
ಕುತ್ತಾಗದೇ ನೀ
ಬಯಕೆಗೆ ತಂಪಾಗು |

ಹೆಕ್ಕಿ ತಂದ ನಾ, ಎಂಬ
ಸಾಹಸಿಗಷ್ಟು ನೀ
ವರವಾಗು-ಸೆರೆಯಾಗು |

ಮುತ್ತೇ..
ವರ್ತಮಾನದ ಈ
ಬದುಕಿನೊಳು ನೀ,
ಬದುಕನ್ನು ನೀಡಿದ
ಇತಿಹಾಸವ ಮರೆಯಬೇಡ |
ನಿನ್ನ ಹೆಕ್ಕಿ ತಂದ
ಸಾಹಸಿಗನ ನೆನಪಿಡು |

ಮುತ್ತು..
ಒಡೆದರೆ-ಕೊಟ್ಟರೆ
ಮುಗಿಯಿತು. ಮೂಲರೂಪ
ಮರಳುವುದು ಹೇಗೆ ?


(ಈ ಕವಿತೆಯನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದು 28.01.2007ರಂದು, ದಂಟಕಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ)

Wednesday, January 22, 2014

ಸೃಷ್ಠಿ

ಒಂದು ಜೀವ ಎರಡಾಗುವ ಹೊತ್ತು
ಹೊಸತೊಂದು ಜೀವಸೃಷ್ಟಿ |
ಜೊತೆಗೆ ಪ್ರೀತಿ-ಕನಸಿನ ಆಗಮ
ಹೊಸ ಜೀವಿಯಿಂದ ಆನಂದಾಗಮನ ||

ಒಂಭತ್ತು ತಿಂಗಳು ಹೊತ್ತಂದಿನಿಂದ
ಪ್ರಸವದ ತನಕ ನೂರೆಂಟು ಕನಸು |
ಹೊಸ ಸೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲೇನೋ ಆಸೆ, ತವಕ
ಹೊಸ ಕನಸ ಸಾಕಾರದ ಪುಳಕ ||

ಪ್ರಸವ ವೇದನೆಯೊಳಗೆ ಆನಂದ
ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಮಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾದ ನಿಟ್ಟುಸಿರು |
ಹೊಸ ಜೀವಿಯೊಂದರ ನಲಿವಿನಲ್ಲಿ
ಕೈಗೂಡಿದ ತಾಯ್ತನದ ಹೆಬ್ಬಯಕೆ ||

ಹೊಸ ಸೃಷ್ಟಿ ನೀಡಿದ ಪುಳಕ
ಹೊಸತೊಂದು ಆತ್ಮಾನಂದಾನುಭವ |
ೆದೆ ಹಾಲ ಮಗು ಹೀರಿ ಕುಡಿಯಾಗಲೋ
ಜಗತ್ತ ಮರೆವೆನೆಂಬ ಸಂತಸ ||

ಸೃಷ್ಟಿ ಮಹಿಮೆಯೇ ಇಷ್ಟು
ಹೊಸಲು ಸೃಷ್ಟಿಯ ಮೊದಲು ನೋವು |
ಅನಂತರ ನಲಿವ ಹೊನಲು
ಸೃಷ್ಟಿಯಾನಭವವೇ ಇಷ್ಟಲ್ಲವೇ ||?

(ಈ ಕವಿತೆಯನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದು 6-10-2006ರಂದು ದಂಟಕಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ)

Monday, January 20, 2014

ಬೆಂಗಾಲಿ ಸುಂದರಿ -3


               ವಿನಯಚಂದ್ರ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆ-ಸುಶೀಲಮ್ಮ ದಂಪತಿಯ ಹಿರಿಯ ಮಗ. ಅಂಜಲಿ ಇವರ ಪುತ್ರಿ, ವಿನಯಚಂದ್ರನ ತಂಗಿ. ಪಿಯುಸಿಯಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತಿರುವ ಈಕೆಗೆ ಅಣ್ಣನೇ ವೀಕಿಪೀಡಿಯಾ, ಗೂಗಲ್ ಸರ್ಚ್, ಸ್ಪೋರ್ಟ್ಸ್ ಡಾಟ್ಕಾಮ್ ಎಲ್ಲಾ. ಅಣ್ಣನೆಂಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಮತ್ತಿನ್ಯಾರೂ ಅಷ್ಟು ಜೋರಿಲ್ಲ. ಅವನೊಬ್ಬನೇ ಗ್ರೇಟು ಎನ್ನುವ ಆರಾಧನಾ ಮನೋಭಾವ. ವಿನಯಚಂದ್ರ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದನ್ನು ಚಿಳಿದು ಓಡಿಬಂದು ಒಂದು ಗುದ್ದನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ ಈಕೆ ನಂತರ ತಾನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಶಹಭಾಸ್ ಗಿರಿ ಎಂದು ಹೇಳುವಷ್ಟು ಅಚ್ಚುಮೆಚ್ಚು.
               ಪ್ರತಿದಿನ ಜ್ಯೂನಿಯರ್ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಬರುತ್ತಾಳಾದಳೂ ವಾರಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಶಿರಸಿಗೆ ಬಂದು ತನ್ನಿಷ್ಟದ ಸಿತಾರ್ ಕ್ಲಾಸಿಗೆ ಬಂದು ಅದನ್ನು ಕಲಿಯುವ ಸಾಹಸವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಆಕೆ ಸಿತಾರದಲ್ಲಿ ಯದ್ದೋಡಿ ರಾಗದ ಪ್ರಯೋಗ ಮಾಡಿದ್ದಾಳಾದರೂ ಈಗೀಗ ಆಕೆಯ ಸಿತಾರ್ ವಾದನ ಅಲ್ಪಸ್ವಲ್ಪ ಕೇಳೋಣ ಎನ್ನಿಸುವಂತಾಗಿರುವುದು ಅಂಜಲಿ ಬರೀ ಸಿತಾರ್ ಕ್ಲಾಸಿಗೆ ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ ಬದಲಾಗಿ ಕಲಿಯುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನೂ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ನಿದರ್ಶನವಾಗಿದೆ.
ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಆಗಾಗ ಆಕೆ ಸಿತಾರ್ ಪ್ರಾಕ್ಟೀಸ್ ಮಾಡಲು ಶುರುವಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಟಿ.ವಿಯಲ್ಲಿ ಡಿಸ್ಕವರಿ ಚಾನಲ್ಲೋ, ಎಚ್.ಬಿ.ಒ ಚ್ಯಾನಲ್ಲೋ ಇತ್ಯಾದಿ ಯಾವುದೋ ಚಾನಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಸಿನೆಮಾ ಸೇರಿದಂತೆ ವಿವಿಧ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತ ಕೂತಿರುತ್ತಿದ್ದ ವಿನಯಚಂದ್ರ ಆಕೆಯ ಸಿತಾರ್ ಪ್ರಾಕ್ಟಿಸ್ ಶುರುವಾದ ತಕ್ಷಣ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ಮೆತ್ತಿಯನ್ನು ಹತ್ತಿತ್ತಾನೆ. ಆಕೆಯ ಪ್ರಾಕ್ಟೀಸಿಗೆ ಡಿಸ್ಟರ್ಬ್ ಮಾಡಬಾರದು ಎನ್ನುವ ಸದ್ಗುಣ ಅವನದಲ್ಲ ಬಿಡಿ. ಆಕೆಯ ಸಿತಾರ್ ವಾದನ ಕೇಳಲಿಕ್ಕಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಮುಖ್ಯಾಂಶವೇ ಆತ ಮೆತ್ತಿಯನ್ನು ಹತ್ತಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.
               `ಯೇ ಆಯಿ.. ನೋಡೆ ಇಂವನಾ.. ಆನು ಸಿತಾರ್ ಕಲ್ತಕಳವು ಹೇಳಿ ಹಣಕಿದಾಗೆಲ್ಲಾ ಇಂವ ಮೆತ್ತಿ ಹತ್ ಕುತ್ಗತ್ತ ನೋಡೆ.. ಯಂಗೆ ಒಂಥರಾ ಆಕ್ತು.. ಅಂವಂಗೆ ಹೇಳು..ಎಸ್ಟ್ ಕಿಂಡಲ್ ಮಾಡ್ತಾ ನೋಡು..' ಎಂದು ಆಗಾಗ ಆಕೆ ಅಮ್ಮನ ಬಳಿ ಪುಕಾರು ಹೇಳುವುದೂ ಉಂಟು. ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಸುಶೀಲಮ್ಮ `ಯಂತದಾ ತಮಾ.. ನಿ ಹಿಂಗ್ ಮಾಡದು ಸರಿಯನಾ.. ಅದು ಚೊಲೋನೆ ಬಾರಿಸ್ತಲಾ.. ಕೇಳಾ..' ಎಂದು ಮಗಳ ಪರವಾಗಿ ಆಗಾಗ ಮಾತನಾಡುವುದೂ ಇದೆ.
               `ಚೊಲೋ ಬಾರಸ್ತು ಹೇಳಾದ್ರೆ ನೀನೆ ಕೇಳೆ.. ಯಂಗೆ ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡಡಾ..' ಎಂದು ವಿನಯಚಂದ್ರನೂ ಹೇಳಿ ಮೆತ್ತಿ ಹತ್ತಿ ತನ್ನ ರೂಮಿನ ಬಾಗಿಲನ್ನು ದಢಾರನೆ ಹಾಕಿದನೆಂದರೆ ಸಕಲ ಜಂಜಡಗಳಿಂದ ದೂರನಾದೆ ಎಂಬ ಭಾವ ಆತನನ್ನು ಕಾಡುತ್ತಿದ್ದುದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. ಮಗಳ ಪರ ವಹಿಸಿ ಮಾತನಾಡುವ ತಾಯಿಯಾದರೂ ಮಗಳ ಸಿತಾರ್ ಸ್ವರ ಕೇಳುತ್ತಾಳಾ ಎಂದರೆ ಇಲ್ಲ ಬಿಡಿ. ಮಗಳ ಸಿತಾರ್ ಶುರುವಾದ ತಕ್ಷಣ ಅವರಿಗೆ ಅಡುಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಲೆಯ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟ ಒಗ್ಗರಣೆಯೋ, ಉಕ್ಕುತ್ತಿರುವ ಹಾಲೋ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ. `ತಡಿ ತಂಗಿ.. ಆನು ಈಗ ಬಂದಿ...' ಎಂದವರೇ ಅಡುಗೆ ಮನೆಯೊಳಕ್ಕೆ ಹೋಗು ಕಾಣೆಯಾಗುತ್ತಾರೆ.
               ವಿನಯಚಂದ್ರನಿಗೆ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ಎಷ್ಟು ಇಷ್ಟವೋ ಆತನ ರೂಮೂ ಅಷ್ಟೇ ಇಷ್ಟ. ಅದು ಆತನ ಪಾಲಿನ ಸ್ವರ್ಗ ಎಂದೇ ಹೇಳಬಹುದು. ಆತನಿಗೆ ಬೇಕಾದ ಎಲ್ಲ ವಸ್ತುಗಳನ್ನೂ ತನ್ನ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಗುಡ್ಡೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದ. `ರೂಮನೆ' ಎಂಬುದು ರೂಮಿಗೆ ಆತ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡ ಹೆಸರು. ರೂಮು + ಮನೆ = ರೂಮನೆ ಎಂಬುದು ಅದನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ ಹೇಳಿದಾಗಲೇ ಆರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ.
ಚಿಕ್ಕಂದಿನಲ್ಲಿ ಗೆಳೆಯನ ಕಂಪಾಸು ಬಾಕ್ಸಿನಿಂದ ಕದ್ದು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡ ಬಿಳಿಯ ಪಾಟಿಕಡ್ಡಿಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಕಾಲೇಜಿನ ಗೆಳತಿಯೊಬ್ಬಳು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ ಪುಟ್ಟ ನವಿಲುಗರಿಯ ವರೆಗೆ ಹತ್ತು ಹಲವು ಚಿಕ್ಕ ದೊಡ್ಡ ವಸ್ತುಗಳು ಅಲ್ಲಿವೆ. ತನ್ನ ರೂಮಿನ ಒಂದು ಪಾರ್ಶ್ವದ ಗೋಡೆಯನ್ನು ಖಾಲಿ ಖಾಲಿಯಾಗಿ ಆತ ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ. ರೂಮಿನ ಎಲ್ಲಾ ಗೋಡೆಗಳೂ ತರಹೇವಾರಿ ಚಿತ್ರಗಳೋ ಅಂಥವಾ ಇನ್ಯಾವುದೋ ವಸ್ತುಗಳಿಂದ ಅಲಂಕೃತವಾಗಿದ್ದರೆ ಒಂದು ಗೋಡೆ ಮಾತ್ರ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ ಬಿಡಲಾಗಿತ್ತು. ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣ ಬಡಿದ ಆ ಗೋಡೆ ಥಟ್ಟನೆ ನೋಡಿದರೆ ಅಮೃತ ವರ್ಷಿಣಿ ಸಿನೆಮಾವನ್ನು ನೆನಪಿಗೆ ತರುತ್ತಿತ್ತು. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಆ ರೂಮಿನ ಆಸುಪಾಸಿನಲ್ಲಿ ಮೊಬೈಲ್ ಸಿಗ್ನಲ್ ಸುಗುತ್ತಿದೆಯಾದ ಕಾರಣ ರೂಮನೆ ವಿಶ್ವಕ್ಕೆ ತೆರೆದುಕೊಂಡ ಅನುಭವ ವಿನಯಚಂದ್ರನಿಗಾಗುತ್ತಿದೆ.
                ಬೇಜಾರಾದಾಗ, ಖುಷಿಯಾದಾಗ, ಲಹರಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ, ಸಿಟ್ಟು ಬಂದಾಗ, ಏನನ್ನೋ ಕಳೆದುಕೊಂಡಾಗ ಇತ್ಯಾದಿ ಇತ್ಯಾದಿ ಭಾವಗಳು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಎಡಬಿಡದೇ ಕಾಡಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ವಿನಯಚಂದ್ರ ತನ್ನ ರೂಮಿನ ಅಗುಳಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಈ ಬಿಳಿ ಗೋಡೆಗೆ  ಎದುರಾಗಿ ಅದನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತ ಅಲ್ಲಾಡದಂತೆ ಕುಳಿತುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದ. ತನ್ನ ಆಪ್ತನಿವೇದನೆಯ ತಾಣವಾಗಿ ಗೋಡೆಯನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ. ತಾನು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ತಂಡಕ್ಕೆ ಸೆಲೆಕ್ಟ್ ಆದ ಖುಷಿಯನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದೂ ಸಹ ಈ ಗೋಡೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಎಂದರೂ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ ನೋಡಿ. ಈ ಗೋಡೆಯ ಎದುರು ಬಂದಾಗಲೆಲ್ಲ ವಿನಯಚಂದ್ರನ ಮನಸಿನ ಪ್ರೊಜೆಕ್ಟರ್ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಗೋಡೆಯ ಮೇಲೆ ಸಿನೆಮಾದಂತೆ ಪ್ರದರ್ಶನವಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಎಂದರೆ ತಪ್ಪಾಗಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಬಿಡಿ.
                 ತನ್ನ ತಂಗಿಯನ್ನು ವಿನಯಚಂದ್ರ ಯಾವಾಗಲೂ ಗೋಳು ಹೊಯ್ದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಅಂದುಕೊಳ್ಳುವಂತಿಲ್ಲ. ಆಕೆಯೆಂದರೆ ಆತನಿಗೆ ಅಚ್ಚು ಮೆಚ್ಚಿನ ಹುಚ್ಚು ಇದ್ದಿದ್ದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. ಸದಾ ಜಗಳ ಕಾಯುತ್ತಾನಾದರೂ ಹಾಗೆ ಮಾಡದಿದ್ದರೆ ಏನೋ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಭಾವ. ಆಕೆಯೂ ವಿನಯಚಂದ್ರನ ಜೊತೆಗೆ ಆತನ ಸರಿಸಮನಾಗಿ ಜಗಳ ಕಾಯುತ್ತಾಳೆ ಎನ್ನುವುದು ಗಮನಿಸಬೇಕಾದ ಅಂಶ. ಇಬ್ಬರ ಜಗಳವನ್ನು ತಂದೆ-ತಾಯಿ ಅನೇಕ ಸಾರಿ ಪರಿಹರಿಸಿಯೂ ಇದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಇವೆಲ್ಲ ಹುಚ್ಚಾಟಗಳು ಎಂಬುದು ಗೊತ್ತಾದಾಗ ಜಗಳ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಿ ಬಿಡಿ.. ಮತ್ತಷ್ಟು ಆಪ್ತರಾಗುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಸುಮ್ಮನಾಗಿದ್ದರು. ಆದರೆ ವಿನಯಚಂದ್ರ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಾನೆಂಬ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಅಂಜಲಿ ಜಗಳ ಕಾಯದೇ ತನ್ನ ಮನದಾಳದ ಆತಂಕ ಹೊರಹಾಕಿದ್ದಳು..
                `ಅಲ್ದಾ. ಅಣಾ.. ನಿಂಗಳ ಆ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ಮ್ಯಾನೇಜ್ ಮೆಂಟಿನ್ವಕೆ ತಲೆ ಇಲ್ಯಾ.. ಹೋಗಿ ಹೋಗಿ ಬಾಂಗ್ಲಾ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ಇಟ್ ಸತ್ತಿದ್ವಲಾ.. ಬ್ಯಾರೆ ಯಾವ ದೇಶವೂ ಕಂಡಿದ್ದಿಲ್ಯನಾ..?' ಎಂದು ಕೇಳಿದ್ದಳು.
                `ಸುಮ್ನಿರೆ ಮಾರಾಯ್ತಿ.. ಗೊತ್ತಿಲ್ದೆ ಹೋದ್ರೆ ಮಾತಾಡಲೆ ಹೋಗಡಾ.. ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಒಂದ್ ಸಾರಿ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ವಿಶ್ವಕಪ್ ನೆಡಿತು. ಕಳೆದ ಸಾರಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಆಗಿತ್ತು. ಕ್ರಿಕೆಟ್ ನಲ್ಲಿ ಹೆಂಗೆ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಆಡುವ ಖಾಯಂ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವಕಪ್ ಪಂದ್ಯಾವಳಿಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿ ಸಾರಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ನಡಸ್ತ್ವೋ ಹಂಗೆ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿಯನ್ನೂವಾ.. ಭಾರತ ಬಿಟ್ಟರೆ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶ ಹಾಗೂ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಕಬ್ಬಡ್ಡಿಯಲ್ಲಿ ಜೋರಾಗಿರುವ ತಂಡಗಳು. ಅಲ್ಲೆಲ್ಲ ನಡೆಸವು ಅಂತ ಇತ್ತೀಚಗೆ ನಿಯಮಗಳು ಬಂಜು. ಭಾರತ, ಪಾಕಿಸ್ತಾನ, ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶ, ರಶಿಯಾ, ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್, ಅಪಘಾನಿಸ್ತಾನ, ಶ್ರೀಲಂಕಾ, ಜಪಾನ್, ನೇಪಾಳ, ಚೈನೀಸ್ ತೈಪೆ, ಇರಾನ್, ಕೆನಡಾ ಈ ಮುಂತಾದ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳೂ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ಆಡ್ತ. ಪ್ರಮುಖ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವಕಪ್ ನೆಡಿತು. ತಮಿಳುನಾಡು, ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ ಹಾಗೂ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಜನ್ಮ ತಳೆದ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕ್ರೀಡೆ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ. ಸಧ್ಯ ವಿಶ್ವದ 2ನೇ ರಾಂಕ್ ನಲ್ ಇದ್ದು ಆ ದೇಶ. ಕಬ್ಬಡ್ಡಿಯನ್ನು ಬಾಂಗ್ಲಾದಲ್ಲಿ ನೆಡಸವು ಹೇಳದು ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ಫೆಡರೇಷನ್ನು ನಿರ್ಣಯ ಮಾಡ್ತು. ಮೊದ ಮೊದಲು ಮೂರು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಒಂದ್ ಸಾರಿ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ವಿಶ್ವಕಪ್ ಆಗ್ತಿತ್ತು. ಈಗ ಪ್ರತಿವರ್ಷ ನಡೀತಾ ಇದ್ದು. ಇಲ್ಲಿವರೆಗೂ ನಡೆದ ಎಲ್ಲಾ ವಿಶ್ವಕಪ್ಪುಗಳಲ್ಲಿ ಭಾರತವೇ ಚಾಂಪಿಯನ್ ಆಜು.. ಈ ಸಾರಿ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ವಿಶ್ವಕಪ್ಪಲ್ಲೂ ಆಗವು ಹೇಳದು ಎಲ್ಲರ ಆಸೆ. ನಂದೂವಾ..' ಎಂದು ತಂಗಿಯ ಬಳಿ ಲೆಕ್ಚರ್ ಬಿಗಿದಿದ್ದ ವಿನಯಚಂದ್ರ.
                 ಆತನ ಉತ್ತರ ಕೇಳಿ ವಿಸ್ಮಯ ಹೊಂದಿದ್ದ ಅಂಜಲಿ ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿಯ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದಂತೆ ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಒಂದಾನೊಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮದೇ ದೇಶದ ಒಂದು ಭಾಗವಾಗಿದ್ದ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ಕುರಿತು ಅವಳಿಗೆ ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದೆನ್ನಿಸಿದ್ದೇ ಆವಾಗ. `ಅಣಾ.. ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ಬಗ್ಗೆ ನೀ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ತಿಳಕಂಜ್ಯಲಾ.. ಹೇಳಾ...' ಎಂದು ಆವತ್ತೇ ಅವನ ಬಳಿ ಭಿಡೆ ಬಿಟ್ಟು ಕೇಳಿದ್ದಳು.
                  ಇದೇ ಸಮಯವನ್ನು ಕಾಯ್ತಿದ್ದೆ ಎನ್ನುವಂತೆ ವಿನಯಚಂದ್ರ `ಹಿಂಗ್ ಕೇಳು.. ಕೇಳಿದ್ರೆ ಇಲ್ಲೆ ಹೇಳಿ ಹೇಳ್ತ್ನಿಲ್ಲೆ.. ಒಂದ್ ಕಡಿಗೆ ಬಂಗಾಲಕೊಲ್ಲಿ, ಮೂರು ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಭಾರತ ದೇಶ ಕೊನೆಯಲ್ಲೊಂದು ಚೂರು ಬರ್ಮಾ ದೇಶ ಬಾಂಗ್ಲಾದ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಇದ್ದು. ಜಗತ್ತಿನ ಬಡದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹೇಳುವ ಕುಖ್ಯಾತಿಯೂ ಇದ್ದು. ಹೆಚ್ಚಿನ ಭಾಗ ಗುಡ್ಡಗಾಡು. ಭಾರತದಿಂದ ಹರಿದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವ ಗಂಗಾ, ಬ್ರಹ್ಮಪುತ್ರ ನದಿಗಳು ಸಂಗಮವಾಗಿ ಸಮುದ್ರ ಸೇರದು ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದಲ್ಲೇಯಾ. ಇಲ್ಲೇ ಸುಂದರಬನ್ಸ್ ಹೇಳೋ ಸ್ಥಳ ಇದ್ದಿದ್ದು. ದಿ ಗ್ರೇಟ್ ಬೆಂಗಾಲ್ ಟೈಗರ್ ಇರುವ ಕೆಲವೇ ಕೆಲವು ಜಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು. 85%ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಮುಸ್ಲಿಮರಿದ್ದ. 12-13% ಹಿಂದುಗಳೂ ಇದ್ದ. ಉಳಿದ ಧರ್ಮಗಳವರೂ ಅಲ್ಪಸ್ವಲ್ಪ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿದ್ದ. ಚಿತ್ತಗಾಂಗ್ ಹೇಳದು ಇಲ್ಲಿರೋ ಅತ್ಯಂತ ಸುಂದರ ಗುಡ್ಡಗಾಡು ಸ್ಥಳ. ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದಲ್ಲಿ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿಯನ್ನು ಹಡುಡು ಹೇಳಿ ಕರಿತ. ಹಡುಡು ಹೇಳಿ ಕರೆಯುವ ಈ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿಯನ್ನು ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದಲ್ಲಿ 1985ರ ನಂತರ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕ್ರೀಡೆಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದ್ದ. ಭಾರತಕ್ಕೆ ಹೆಂಗೆ ಹಾಕಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕ್ರೀಡೆಯೋ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶಕ್ಕೆ ಹಡುಡು. ಕಳೆದ ವರ್ಷ ನಡೆದಿದ್ದ ಮಹಿಳಾ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ವಿಶ್ವಕಪ್ಪಿಗೆ ಭಾರತದ ತಂಡಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡದ ಮಮತಾ ಪೂಜಾರಿ ನಾಯಕಿಯಾಗಿತ್ತು. ಅವರ ವಿಶೇಷ ಪ್ರಯತ್ನದಿಂದಾನೇ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿಯಲ್ಲಿ ಚಾಂಪಿಯನ್ ಆಪಲೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಈ ವರ್ಷ ಹುಡುಗರ ತಂಡಕ್ಕೆ ನಾನು ಸೆಲೆಕ್ಟ್ ಆಜಿ. ಈ ವರ್ಷವೂ ನಂಗವ್ವೇ ಗೆಲ್ಲವು ಎನ್ನೋದು ಎಲ್ಲರ ಆಸೆ. ವರ್ಡ್ ಚಾಂಪಿಯನ್ ಶಿಪ್ ಬಿಟ್ಕೊಡಲಿಲ್ಲೆ ಹೇಳಿ ಅಂದ್ಕತ್ತಾ ಇದ್ಯ..' ಎಂದ.
           `ನಾನು ಅದನ್ನೇ ಬೇಡ್ಕ್ಯತ್ನಾ ಅಣಾ..' ಎಂದಳು. ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಅವಳ ಬೆನ್ನನ್ನು ನೇವರಿಸಿದ್ದ ವಿನಯಚಂದ್ರ. ಅಂಜಲಿ ಸಂತಸದಿಂದ ಉಬ್ಬಿ ಹೋಗಿದ್ದಳು.

**
              ನಾಲ್ಕೈದು ದಿನಗಳು ಕ್ಷಣಗಳಂತೆ ಉರುಳಿದವು.
                ನೋಡ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ವಿನಯಚಂದ್ರ ನವದೆಹಲಿಗೆ ತೆರಳಬೇಕಾದ ದಿನ ಬಂದೇ ಬಿಟ್ಟಿತು. ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶಕ್ಕೆ ತೆರಳುವ ಮುನ್ನ ನವದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ತಂಡ ವಾರಗಳಿಗೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕಾಲ ತರಬೇತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕಿತ್ತು. ವಿನಯಚಂದ್ರ ನವದೆಹಲಿಗೆ ಹೊರಡಲು ತಯಾರಾದ.
               ಶಿರಸಿಯಿಂದ ಬೆಂಗಳೂರು, ಬೆಂಗಳೂರಿನಿಂದ ವಿಮಾನದ ಮೂಲಕ ನವದೆಹಲಿ ತಲುಪುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತು. ಹೊರಡುವ ಮುನ್ನ ತನ್ನ ಇಷ್ಟ ದೈವ ಗುಡ್ಡೇ ತೋಟದ ಗಣಪನ ಪೂಜೆ ಮಾಡುವುದು ವಿನಯಚಂದ್ರನ ಗುಣ. ಗಣಪನಿಗೆ ವಂದಿಸಬೇಕೆಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ತನ್ನಿಷ್ಟದ ಗುಡ್ಡೇತೋಟದ ಕೋಟೆವಿನಾಯಕನ ಸನ್ನಿಧಿಗೆ ತೆರಳಿ ದೇವರಿಗೆ ಅಡ್ಡಬಿದ್ದು, ತನ್ನ ಮನದಾಸೆಯನ್ನು ಅಂದುಕೊಂಡು ಹಣ್ಣು-ಕಾಯಿ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದ. ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಬಂದ ನಂತರ ವಿನಯಚಂದ್ರ ಮತ್ತಷ್ಟು ಉಲ್ಲಸಿತನಾದ. ಪ್ರಕೃತಿಯ ರಮ್ಯತಾಣವಾದ ಗುಡ್ಡೇತೋಟ ತನ್ನ ನಿಸರ್ಗ ಸೊಬಗಿನ ಕಾರಣದಿಂದ ಆತನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ತಣಿಸಿತು.
                   ಹೊರಡುವ ದಿನ ಬಂದೇ ಬಿಟ್ಟಿತು. ಯಾವಾಗಲೂ ಮಗ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿಯ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಟಾಗಲೂ ಆತನನ್ನು ಬೀಳ್ಕೊಡಲು ಬರದ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆ ಅಂದು ಮಾತ್ರ ತಾವೇ ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ತಮ್ಮ ಹಳೆಯ ಮಹೀಂದ್ರಾ ಗಾಡಿಯನ್ನು ಹೊರತೆಗೆದೇ ಬಿಟ್ಟರು.
                   `ಥೋ.. ಅಪ್ಪಯ್ಯಾ.. ಈ ಗಾಡಿಯಲ್ಲಿ ಹೋದ್ರೆ ಆನು ನಾಳೆ ಬೆಂಗಳೂರು ಮುಟ್ಟತ್ನನಾ ಮಾರಾಯಾ..' ಎಂದು ಗೊಣಗಿಕೊಂಡರೂ ಅಪ್ಪನ ಬಳಿ ಬೇಡ ಎನ್ನಲು ಮನಸ್ಸಾಗಲಿಲ್ಲ. 1990ರ ದಶಕದ ಮಹಿಂದ್ರಾ ಜೀಪನ್ನು ಪ್ರಸ್ಟೀಜ್ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಬಲಿಯಾಗಿ 90ರ ದಶಕದಲ್ಲೇ ಹೆಗಡೇರು ಕೊಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದರು. `ಥೋ ಶಿವರಾಮಾ.. ಮಾರುತಿ ಕಾರು ತಗಳದು ಬಿಟ್ಟಿಕ್ಕೆ.. ಈ ಮಹಿಂದ್ರಾ ಜೀಪು ಎಂತಕ್ಕೆ ತಗಂಡ್ಯಾ...' ಎಂದು ಅನೇಕರು ಅಪದ್ಧ ಮಾತನಾಡಿದ್ದರೂ ಬಿಡದೇ ಈ ಜೀಪನ್ನು ಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಕೊಂಡ ನಂತರ ಅನೇಕ ವರ್ಷಗಳ ವರೆಗೆ ಮಹಿಂದ್ರಾ ಜೀಪು ಸುರಳೀತ ಹಾಗೂ ಸುಲಲಿತವಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿತ್ತು. ಆದರೆ 2 ದಶಕ ಕಳೆದು ಹೋಯ್ತಲ್ಲ ನೋಡಿ. ಈಗ ಜೀಪಿಗೂ ಹೆಗಡೇರಂತೆ ವಯಸ್ಸಾಗಿದೆ. ಮೊದಲಿನ ಹುಮ್ಮಸ್ಸಿಲ್ಲ. ಯಾವಾಗ ಬೇಕಂದರೆ ಆವಾಗ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಚಕ್ಕರ್ ಹಾಕುವ ಗುಣವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಈ ಜೀಪಿನಲ್ಲಿಯೇ ಮಗನನ್ನು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಬಸ್ಸು ಹತ್ತಿಸಲು ಹೆಡೆಯವರು ಹೊರತೆಗೆದಿದ್ದರು.

(ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ)

Saturday, January 18, 2014

ನಿನ್ನ ಸನಿಹ

ನಿನ್ನ ಸನಿಹವೆನ್ನ ಮನದ
ದುಗುಡ ದೂರ ಮಾಡಿದೆ |
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯೆನ್ನ ಎದೆಯ
ಬಯಕೆ ನೂರು ಎಂದಿದೆ ||


ನೀನು ಜೊತೆಗೆ ನಿಂತರಾಯ್ತು
ಮನದ ಹರುಷ ರಿಂಗಣ |
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೆನ್ನ
ಮನದಿ ಅರ್ಥ ಸಿಂಚನ ||


ಮನದ ಬಯಕೆ ನಿನ್ನ ಬಯಸಿ
ಪ್ರೀತಿ ಸೊಗಕೆ ಕಾದಿದೆ|
ನೀನು ನನ್ನ ಜೀವ ಬಿಂದು
ಹಗಲಿರುಳು ನಿನ್ನ ನೆನೆದಿದೆ ||

(ಇದನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದು ದಂಟಕಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ 23-12-2006ರಲ್ಲಿ)

Friday, January 17, 2014

ಬೆಂಗಾಲಿ ಸುಂದರಿ-2

              ವಿನಯಚಂದ್ರನ ಅಪ್ಪ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆ ಸಣ್ಣ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನುಷ್ಯನಲ್ಲ. ಪಿರ್ತಾರ್ಜಿತವಾಗಿ ಬಂದ 8 ಎಕರೆ ತೋಟ ತೋಟಕ್ಕೆ ಎಕರೆಗೆ 9 ಎಕರೆಯಂತೆ ಬೆಟ್ಟ, ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಎರಡು ಬೆಳೆ ಬೆಳೆಯುವ ಮೂರೆಕರೆ ಗದ್ದೆಯಿತ್ತು. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಇದೆ ಎಂದಾದ ಮೇಲೆ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆ ಸಣ್ಣ ಹಿಡುವಳಿದಾರ ಎಂದು ಕರೆದರೆ ತಪ್ಪಾಗುತ್ತದೆ. ಸುತ್ತಮುತ್ತಲ ಊರುಗಳಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ದೊಡ್ಡ ಹಿಡುವಳಿದಾರ ಎಂದು ಕರೆಯುವ ಬದಲು ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೇರು ಎಂದೇ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಜಮೀನ್ದಾರ ಎಂದ ಮೇಲೆ ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಗತ್ತು ಗಾಂಭೀರ್ಯವನ್ನು ತೋರಿಸದೇ ಇರಲಾದೀತೆ? ಹೆಗಡೇರು ಎನ್ನಿಸಿಕೊಂಡ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ತಮ್ಮ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಹಲವು ಮೊದಲುಗಳನ್ನು ಶುರುಮಾಡಿದ ಕೀರ್ತಿಯೂ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರದ್ದೇ ಎಂದರೆ ತಪ್ಪಲ್ಲ ಬಿಡಿ.
               ತಮ್ಮೂರ ಫಾಸಲೆಯಲ್ಲಿ ಮೊಟ್ಟಮೊದಲು ಎಸ್ಸೆಎಎಲ್ಸಿಯ ನಂತರದ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ದೆಂದರೆ ಅದು ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೇರೇ ಸೈ. ಊರಿನವರಿಗೆ ಹಾಗೂ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲ ಮಂದಿಗೆ ಅದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರೆಂದರೆ ಆ ದಿನಗಳಿಂದಲೇ ಭಯ, ಗೌರವ ಹಾಗೂ ಕುತೂಹಲ. ತಮ್ಮೂರು ಮುಖ್ಯ ಹೆದ್ದಾರಿಯಿಂದ ನಾಲ್ಕೈದು ಕಿ.ಮಿ ದೂರವಿದ್ದರೂ ಪ್ರತಿದಿನ ಮನೆಗೆ ಎರಡಾದರೂ ಪೇಪರ್ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯೇ ಮೇನ್ ರೋಡಿನಲ್ಲಿರುವ ಏಜೆಂಟನ ಕೈಯಿಂದ ಹೊರಡುವ ಪತ್ರಿಕೆ ಹೆಗಡೆಯವರ ಮನೆಗೆ ಮದ್ಯಾಹ್ನ ತಲುಪುವ ವೇಳೆಗೆ ದಾರಿ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಕನಿಷ್ಟ ಐದು ಜನರ ಕೈದಾಟಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದುದು ವಿಶೇಷ. ಪೇಪರ್ ಏಜೆಂಟ ವಿಷ್ಣುರಾವ್ ನಿಂದ ಸ್ಥಳೀಯ ಶಾಲೆಗೆ ಬರುವ ಭಂಡಾರ್ಕರ್ ಮಾಸ್ತರ್ರು, ಅಲ್ಲಿಂದ ಹತ್ತಿರದ ಮನೆಗೆ ಬರುವ ನಾಗವೇಣಿ ಅವಳ ಕೈದಾಟಿ ತಿಮ್ಮ ಹಾಗೂ ಕೊನೆಯದಾಗಿ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರ ಮನೆಯ ಕೆಲಸದ ಆಳು ರಾಮನ ಮೂಲಕ ಹೆಗಡೆಯವರ ಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಮಾಸ್ತರ್ರು ಪೇಪರ್ ಓದುತ್ತಿದ್ದರಾದರೂ ಉಳಿದವರು ಅಕ್ಷರ ಕಲಿತಿದ್ದು ಅಷ್ಟಕ್ಕಷ್ಟೆ. ಆ ಕಾರಣದಿಂದ ಮದ್ಯಾಹ್ನ ಸಮಯಕ್ಕಾದರೂ ಪೇಪರ್ ಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಎಲ್ಲರೂ ಓದಲು ಕಲಿತಿದ್ದರೆ ಬಹುಶಃ ಪತ್ರಿಕೆ ಮರುದಿನ ಬಂದು ಮುಟ್ಟುತ್ತಿತ್ತೋ ಏನೋ ಎಂದು ಆಗಾಗ ಹೆಗಡೆಯವರು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಮಾತು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ ಬಿಡಿ.
                ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಮುಂಚೆ ಹೆಗಡೆಯವರ ಮನೆಗೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ರಾಮ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಪೇಪರ್ ತರಲಿಕ್ಕೆಂದೇ ತಿಮ್ಮನ ಮನೆಯ ಬಳಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದುದು ಪ್ರತಿದಿನದ ವಿಶೇಷ ಕಾಯಕ. ಪೇಪರ್ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ತಕ್ಷಣ ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗಲೆಲ್ಲ ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲು ಓದುತ್ತಿದ್ದುದು ವಿನಯಚಂದ್ರನೇ. ಆಮೇಲೆ ಉಳಿದವರಿಗೆ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು.
               `ಯಲ್ಲಾ ಬಿಟ್ಟು ಮಗ ಭಂಗಿ ನೆಟ್ಟ ಹೇಳವಾಂಗೆ ಆಗ್ತಾ ಹೆಂಗೆ ನೀ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ಆಡದು..?' ಎಂದು ಆಗಾಗ ಮಗನನ್ನು ಬಯ್ಯದಿದ್ದರೆ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರಿಗೆ ಏನನ್ನೋ ಕಳೆದುಕೊಂಡಂತಹ ಅನುಭವ. ಕೊನೆ ಕೊನೆಗಂತೂ ಮಗನ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ಗೀಳಿನಿಂದ ಸುಬ್ಬುಲಕ್ಷ್ಮಿಯವರ ಬೆಳಗಿನ ಸುಪ್ರಭಾತವಾದರೂ ತಪ್ಪುತ್ತದೆ, ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರು ಮಗನನ್ನು ಬಯ್ಯುವುದು ತಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವಂತಾಗಿತ್ತು.
              ಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಆಳುಮಕ್ಕಳು `ಸಣ್ ಹೆಗ್ಡೇರೆ.. ಇವತ್ ನೆಲೆಮಾಂವಿನಾಗೆ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ಟೂರ್ನಮೆಂಟೈತಿ.. ನಿಮಗೆ ಸುದ್ದಿ ಗೊತ್ತಾಗ್ಲನ್ರಾ?' ಎಂದೋ ಅಥವಾ ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ಪಂದ್ಯಾವಳಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಸುದ್ದಿ ಹೇಳಿದರೋ ಮುಗಿದೇ ಹೋಯಿತು. ಆ ದಿನವಿಡಿ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರ ಸಹಸ್ರನಾಮಾರ್ಚನೆ ಕಟ್ಟಿಟ್ಟದ್ದೇ ಎನ್ನಬಹುದು. ಈ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ವಿನಯಚಂದ್ರ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ಪಂದ್ಯಾವಳಿಯ ಸುದ್ದಿಯಿದ್ದರೆ ತನ್ನೊಬ್ಬನ ಎದುರಿಗೆ ಹೇಳಬೇಕು ಎಂದು ತಾಕೀತು ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದ.
             `ಈಗ ಹಿಂಗೆಳ್ತೆ ನೀನು.. ಆನೂ ಒಂದಿನ ವರ್ಡ್ ಫೇಮಸ್ ಆಗ್ತಿ.. ಆವಾಗ ಆನು ಮಾತಾಡ್ತ್ನಾ...' ಎಂದು ತಂದೆಯ ಬೈಗುಳಕ್ಕೆ ಉತ್ತರ ನೀಡುವ ಮಗ. ಮಗನ ಉತ್ತರ ಬರುವುದರೊಳಗಾಗಿ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆ `ನೀ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ಆಡದೇ ಚೊಲೋದೋ ಮಾರಾಯಾ.. ಎಲ್ಲಾ ಹುಡುಗರ ಹಾಂಗೆ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಆಡ್ತಿಲ್ಯಲಾ.. ಸಾಕು ಬಿಡು..' ಎಂದಾಗ ಮಾತ್ರ ವಿನಯಚಂದ್ರ ಮುಗುಳುನಕ್ಕು ಸುಮ್ಮನಾಗುತ್ತಿದ್ದ. ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ಆಟ ಕ್ರಿಕೆಟಿಗಿಂತ ಒಳ್ಳೆಯದು ಎನ್ನುವ ಭಾವನೆ ತಂದೆಯ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿದೆಯಲ್ಲ ಭಗವಂತಾ.. ಅಷ್ಟು ಸಾಕು ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ವಿನಯಚಂದ್ರ.
               ಮಗ ಇಂತದ್ದೇ ಓದಲಿ, ಇಂತದ್ದನ್ನೇ ಮಾಡಲಿ ಎಂದು ಯಾವತ್ತೂ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರು ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡಿಲ್ಲ, ಒತ್ತಡವನ್ನೂ ಹೇರಿಲ್ಲ. ಮಗ ಏನು ಮಾಡಿದರೂ ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನೇ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಆತನಿಗೆ ಉತ್ತಮ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುವ ಸಂಸ್ಕಾರವನ್ನೇ ಧಾರೆಯೆರೆದು ನೀಡಿದ್ದೇನೆ ಎನ್ನುವ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸದ ಕಾರಣ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರು ಆತನ ಓದಿನ ಕುರಿತು ಅಥವಾ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ಕೋಚಿಂಗಿನ ಕುರಿತು ಅಥವಾ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿಗಾಗಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ರಾಜ್ಯಗಳಿಗೆ ತೆರಳುವ ಕುರಿತು ಯಾವುದೇ ತಡೆಯೊಡ್ಡಿಲ್ಲ. ಅಪ್ಪಯ್ಯ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ ಹೇಳಿ ವಿನಯಚಂದ್ರನೂ ಅಂಕೆ ಮೀರಿಲ್ಲ. ಓದಿನಲ್ಲೂ ಹಿಂದೆ ಬಿಳಲಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲ ತಂದೆ-ತಾಯಿಗಳೂ ಮಕ್ಕಳು ಮೊದಲ ರಾಂಕೇ ಬರಬೇಕು, ಶೆ.95ರ ಮೇಲೆ ಅಂಕಗಳು ಬರಲೇಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದರೆ ವಿನಯಚಂದ್ರನ ಪಾಡು ಇಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಗೆ ಏನಾಗಿಬಿಡುತ್ತಿತ್ತೋ. ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರು ಅಂತಹ ತಪ್ಪನ್ನು ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ. ವಿನಯಚಂದ್ರ ಕೂಡ ಓದಿನಲ್ಲಿ ಟಠಡಢಣ ಆಗಲಿಲ್ಲ.
                ಮಗನ ಎದುರು ಆತ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ಆಟ ಆಡುವುದನ್ನು ವಿರೋಧ ಮಾಡಿದಂತೆ ಮಾತನಾಡುವ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರು ಆತ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿಯಿಂದಲೇ ಒಂದೊಂದೇ ಮೆಟ್ಟಿಲು ಹತ್ತಿ ಗೆಲುವನ್ನು ಸಾಧಿಸುತ್ತ ಹೋದುದನ್ನು ಕಂಡು ಒಳಗೊಳಗೆ ಖುಷಿಪಟ್ಟರೂ ಹೊರಗೆ ತೋರಿಸಿಕೊಡಲಿಲ್ಲ. ಇಂತಹ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರು ಮಗ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಟೀಮಿಗೆ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿದ್ದಾನೆ. ವಿಶ್ವಕಪ್ಪಿನಲ್ಲಿ ಆಡುತ್ತಾನೆ ಎಂದಾಗ ಒಂದು ಸಾರಿ ಖುಷಿಯಿಂದ ತುಂಡುಗುಪ್ಪಳ ಹೊಡೆದಿದ್ದರು. ಆದರೆ ವಿಶ್ವಕಪ್ ಪಂದ್ಯಾವಳಿ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಎಂದಾಗ ಮಾತ್ರ ಕಸಿವಿಸಿಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದ್ದರು.
              `ಅಲ್ದಾ ತಮಾ.. ನೀ ವಿಶ್ವಕಪ್ಪಿಗೆ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿದ್ದು ಖುಷಿನೇಯಾ.. ಆದರೆ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವಕಪ್ ಆಕ್ತಡಾ ಮಾರಾಯಾ.. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ಹೆಂಗೆ ಆಡತ್ಯಾ..?' ಎಂದು ಮಗನ ಎದುರು ಹೇಳಿಯೂ ಹೇಳಿದ್ದರು. ಆಗ ಮಾತ್ರ ವಿನಯಚಂದ್ರ ಅಪ್ಪನ ಮಾತಿಗೆ ಬೆರಗಾಗಿದ್ದ.
             `ಅಲ್ದಾ ಅಪ್ಪಯ್ಯಾ.. ಆನು ಕಬ್ಬಡ್ಡಿಗೆ ಹೇಳಿ ಸುಮಾರ್ ಸಾರಿ ಮನಿಂದ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕಡಿಗೆ ಹೋಜಿ. ಈಗ ಮೂರು ವರ್ಷದಿಂದ ರಾಜ್ಯದ ತಂಡದ ಪರವಾಗಿ ಆಡ್ತಾ ಇದ್ದಿ. ಮೊದಲನೇ ವರ್ಷ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಕೊಲ್ಲಾಪುರಕ್ಕೆ ಆಮೇಲೆ ಭೋಪಾಲಕ್ಕೆ ಈ ವರ್ಷ ಓರಿಸ್ಸಾದ ಕಟಕ್ ಗೆ ಹೋಗಿ ಬಂಜನಿಲ್ಯನಾ.. ಈಗ್ಲೂ ಹಂಗೇಯಾ.. ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಬಂದರಾತು..' ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸಿದ.
           ಹೇಳುವುದಕ್ಕೇನೋ ಹೇಳಿದ ವಿನಯಚಂದ್ರ. ಅಸಲಿಗೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದರೆ ಹೇಗೋ ಏನೋ ಎನ್ನುವ ಭಾವನೆ ಕಾಡದೇ ಇರಲಿಲ್ಲ.
             `ತಮಾ.. ಇಲ್ಲೀವರೆಗೆ ಭಾರತದ್ದೇ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ರಾಜ್ಯಗಳಿಗೆ ನೀನು ಹೋಗಿದ್ದೆ ಹಂಗಾಗಿ ಎಂತಾ ಸಮಸ್ಯೆ ಆಜಿಲ್ಯಾ.. ಆದರೆ ಇದು ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶ.. ಹೆಸರು ಚೊಲೋ ಇದ್ದು. ಆದರೆ ಈಗಿತ್ಲಾಗಿ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಗಲಾಟೆ ನಡೀತಾ ಇದ್ದಡಾ ಹೇಳಿ ಸುದ್ದಿ.. ಎಂತಾದ್ರೂ ಹೆಚ್ಚೂಕಡಿಮೆ ಆದರೆ ಯಂತಾ ಮಾಡವಾ..?' ಎಂದು ತಮ್ಮ ಮನದಾಳದ ಭೀತಿಯನ್ನು ಮಗನ ಮುಂದಿಟ್ಟರು.
             `ಅಯ್ಯೋ ಮಾರಾಯಾ.. ಅಂತಾ ನಕ್ಸಲೈಟ್ ಹಾವಳಿ ಏರಿಯಾ ಓರಿಸ್ಸಾ, ಛತ್ತೀಸಗಢಕ್ಕೇ ಹೋಗಿ ಬಂಜಿ.. ಇದೆಂತದಾ.. ಎಂತದ್ದೂ ಆಕ್ತಿಲ್ಲೆ.. ನೀ ತಲೆಬಿಸಿ ಮಾಡ್ಕ್ಯಳಡಾ' ಎಂದು ತಂದೆಯ ಮಾತನ್ನು ಹಾರಿಸಿದ್ದ ವಿನಯಚಂದ್ರ.
              ಮಗ ಹೀಗೆಂದಿದ್ದರೂ ಮನದಾಳದಲ್ಲಿ ಭೀತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರು ತಮ್ಮ ಬಳಗದಲ್ಲೆಲ್ಲ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ಕುರಿತು, ಈಗ ಅಲ್ಲಿನ ಪರಿಸ್ಥತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾಹಿತಿ ಕಲೆಹಾಕತೊಡಗಿದ್ದರು. ಮಗ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶಕ್ಕೆ ಹೊರಡುವ ಮುನ್ನ ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ತಾನು ಮಾಹಿತಿ ನೀಡಬಹುದು ಎನ್ನುವ ಆಲೋಚನೆ ಅವರದ್ದು. ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರ ಮಿತ್ರಮಂಡಳಿಗೂ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದುದು ಅಷ್ಟಕ್ಕಷ್ಟೇ ಆಗಿತ್ತು. ಹಿಂದೊಮ್ಮೆ ಭಾರತದ್ದೇ ಆದ ರಾಷ್ಟ್ರ. ಭಾರತದಲ್ಲಿಯೇ ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಬ್ರಿಟೀಷರ ವಿರುದ್ಧ ಸೋತ ರಾಜ ಬಾಂಗ್ಲಾದವನು. ಬ್ರಿಟೀಷರ ಆಳ್ವಿಕೆಗೆ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಒಳಪಟ್ಟ ಪ್ರದೇಶ. ಸುಭಾಷಚಂದ್ರಭೋಸರು ಓಡಾಡಿದ ಸ್ಥಳ. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಉಗ್ರರೂಪದ ಕೆಚ್ಚು ಹಾಗೂ ಕಿಚ್ಚನ್ನು ನೀಡಿದ ದೇಶ, ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಬಂದಾಗಿನಿಂದ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಬಾಂಗ್ಲಾ ನಿರಾಶ್ರಿತರೆಂಬ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಭಾರತದೊಳಗೆ ತಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ರಾಷ್ಟ್ರ ಇತ್ಯಾದಿ ಇತ್ಯಾದಿ ಮಾಹಿತಿಗಳು ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರಿಗೆ ಲಭ್ಯವಾದವು.
                ಮುಸ್ಲಿಂ ರಾಷ್ಟ್ರವಾಗಿದ್ದರೂ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಹಿಂದುಗಳಿದ್ದಾರೆ. ಬೆಂಗಾಲಿ ಬಾಬುಗಳಿದ್ದಾರೆ. ಬಿಳಿ ಸೀರೆಯ ಬೆಂಗಾಲಿ ಹೆಂಗಸರಿದ್ದಾರೆ. ಬ್ರಾಹ್ಮಣರೂ ಇದ್ದಾರೆ. ದೇಶವನ್ನು ಆಳುತ್ತಿರುವುದು ಓರ್ವ ಮಹಿಳೆ. ಮಹಿಳೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡುತ್ತಿರುವಾಕೆಯೂ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಮಹಿಳೆ ಇತ್ಯಾದಿ ಕೌತುಕಭರಿತ ವಿಷಯಗಳೂ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರ ಬಳಿ ಸಂಗ್ರಹವಾದವು. ಮಗ ಹೊರಡುವ ಮುನ್ನ ಈ ಎಲ್ಲ ವಿಷಯಗಳನ್ನೂ ತಿಳಿಸಬೇಕು ಎನ್ನುವುದು ಅವರ ಬಯಕೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಾದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಎಲ್ಲ ವಿವರಗಳನ್ನೂ ಸಂಗ್ರಹಣೆ ಮಾಡತೊಡಗಿದ್ದರು. ಟಿಪ್ಪಣಿಯ ಮೂಲಕ ಬರೆದಿಡಲು ಆರಂಭಿಸಿದ್ದರು.

**
               
                `ಹೋಯ್.. ಏನೂಂದ್ರೆ... ಇಲ್ ಕೇಳಚ.. ವಿನಯಂಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೇಳಿ.. ಆ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಹೋಪದು ಬ್ಯಾಡಾ ಹೇಳಿ.. ಎಂತಕ್ಕೆ ಬೇಕು ಹೊರ ದೇಶದ ಉಸಾಬರಿ.. ಒಂಚೂರು ಬುದ್ದಿ ಹೇಳಲಾಗ್ತಿಲ್ಯಾ..?' ಎಂಬ ಮಾತು ಕೇಳಿತೆಂದರೆ ಅದು ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರ ಏಕಮಾತ್ರ ಧರ್ಮಪತ್ನಿ ಸುಶೀಲಾ ಎಂದೇ ಹೇಳಬಹುದು.
               ಟಿಪಿಕಲ್ ಹಳ್ಳಿ ಹೆಂಗಸು. ಆಟಿವಿ, ಈಟಿವಿ, ಊಟಿವಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಎಲ್ಲಾ ಕನ್ನಡ ಚಾನಲ್ಲುಗಳಲ್ಲಿ ಬರುವ ಒಂದರಿಂದ ಹತ್ತರವರೆಗಿನ ಬಾಗಿಲುಗಳ ಹೆಸರಿನ ಧಾರಾವಾಹಿಗಳ ಪರಮ ಭಕ್ತೆ. ಲಲಿತಾ ಸಹಸ್ರನಾಮ, ಗಣಪತಿ ಉಪನಿಷತ್ತಿನ ಕನ್ನಡ ಅನುವಾದ,  ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವಾರು ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ಪಠಣ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ದೇವರು ದಿಂಡರನ್ನೂ ಒಲಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾಳೆ. ಮಗನೆಂದರೆ ಅಚ್ಚುಮೆಚ್ಚು. ಆಗಾಗ ಮಗನನ್ನು ಗದರಿಸುತ್ತಾಳಾದರೂ ಅದು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೇ ಹೊರತು ಮತ್ತಿನ್ಯಾವ ಭಾವದಿಂದಲ್ಲ.
              ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ಆಟದ ಕಡೆಗೆ ವಿನಯಚಂದ್ರ ಹೊರಳಿದಾಗ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರು ಅದರ ವಿರುದ್ಧ ಮಾತನಾಡಿದರೂ ಸುಶೀಲಾ ಹೆಗಡೆ ಮಾತ್ರ ಆತನ ಬೆನ್ನಿಗೆ ನಿಂತಿದ್ದಳು. `ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ಆಡು ತಮಾ.. ಅವ್ವುಕೆ ಆನು ಹೇಳ್ತಿ..' ಎಂದು ಗ್ರೀನ್ ಸಿಗ್ನಲ್ ನೀಡಿದ್ದೇ ಸುಶೀಲಾ. ಮಗ ಯಾಕೋ ಉದ್ಧಾರವಾಗುವ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದು ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮಗನ ಗುಣಗಾನ ಮಾಡಿ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿದ ಶ್ರೇಯಸ್ಸು ಇವರಿಗೇ ದಕ್ಕಬೇಕು. `ಮಗ ಎಂತಾದ್ರೂ ಆಗಿ ಬದುಕು ಹಾಳ್ ಮಾಡ್ಕ್ಯಂದ್ರೆ ಅದ್ಕೆ ನಿಂದೇ ಜವಾಬ್ದಾರಿ... ನೀ ಇದ್ದೆ ನಿನ್ ಮಗ ಇದ್ದಾ..' ಎಂದು ಹೆಗಡೆಯವರು ಆಗಾಗ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಬಯ್ಯುವುದೂ ಇತ್ತು.
               ಮಗ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದು ಸುಶೀಲಾ ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಭಯಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಿತ್ತು. ಸದಾ ಒಂದಿಲ್ಲೊಂದು ಅರಾಜಕತೆಯ ಕಾರಣದಿಂದ ಸುದ್ದಿ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಬಾಂಗ್ಲಾ ದೇಶದ ಬಗ್ಗೆ ಸುಶೀಲಾ ಹೆಗಡೆಯವರಿಗೆ ಅದ್ಯಾರು ಹೇಳಿದ್ದರೂ ಅಥವಾ ಅದ್ಯಾವುದೋ ಕ್ರೈಂ, ಡೈರಿಯ ಸ್ಟೋರಿ ತಿಳಿಸಿತ್ತೋ ಏನೋ.. ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶಕ್ಕೆ ಮಗ ಹೋಗುವುದನ್ನು ವಿರೋಧ ಮಾಡಲಾರಂಭಿಸಿದ್ದರು. ಮಗನ ಬಳಿ ಹಲವಾರು ಬಾರಿ `ತಮಾ.. ಹೋಪದೆ ಇಪ್ಪಲೆ ಆಕ್ತಿಲ್ಯನಾ.. ಅಲ್ಲಿ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಸರಿ ಇಲ್ಯಡಾ ಮಾರಾಯಾ.. ಎಂತಾದ್ರೂ ಹೆಚ್ಚೂ ಕಮ್ಮಿ ಆದ್ರೆ ಎಂತಾ ಮಾಡವಾ..' ಎಂದು ಅಲವತ್ತುಕೊಂಡಿದ್ದರೂ ಮಗ ಅದನ್ನು ಕಿವಿಗೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆಂದೇ ತಮ್ಮ ಯಜಮಾನರ ಬಳಿ ಕೊಟ್ಟ ಕೊನೆಯದಾಗಿ ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳಬೇಕೆಂದು ದುಂಬಾಲುಬಿದ್ದಿದರು.
                ಆದರೆ ಪ್ರತಿ ಸಾರಿ ಮಗ ಕಬ್ಬಡ್ಡಿ ಆಡುವುದರ ವಿರುದ್ಧ ಕೊಂಕು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಶಿವರಾಮ ಹೆಗಡೆಯವರು ಈ ಸಾರಿ ಮಗನನ್ನು ಖುಷಿಯಿಂದ ಕಳಿಸಿಕೊಡಲು ಮುಂದಾಗಿದ್ದನ್ನು ನೋಡಿ ಸುಶೀಲಮ್ಮ ಅಚ್ಚರಿಯನ್ನು ಪಟ್ಟಿದ್ದರು.

(ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ..)