ಅಲ್ಲಿಂದ ಬಸವನ ಬಾಗೇವಾಡಿಯೆಡೆಗೆ ಸಾಗುವ ಬಸ್ಸನ್ನು ಏರಿದೆವು. ಬಸ್ಸಯ ಸುಮಾರು 6.30ರ ವೇಳೆಗೆ ಬಸವಣ್ಣನ ಜನನದ ನೆಲೆವೀಡಾದ ಬಾಗೇವಾಡಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಇಳಿಸಿ ಸಾಗಿತು. ಬಾಗೇವಾಡಿಯ ಶ್ರೀ ಬಸವೇಶ್ವರ ಕಾಲೇಜು ಅಲ್ಲೇ ಇತ್ತು. ಸರಿ, ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದೆವು. ಅದು ಶಿರಸಿಯ ಎಂ. ಎಂ. ಕಲಾ ಮತ್ತು ವಿಜ್ಞಾನ ಕಾಲೇಜೆಂಬ ದೊಡ್ಡ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಬಹು ಚಿಕ್ಕದು. ಹಾಗೆಯೇ ಜನರೂ ಕೂಡ.
ಹೋದ ತಕ್ಷಣ ನಮಗೆ ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಯಾವುದೋ ಖಾಲಿ ರೂಮನ್ನು ತೋರಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಲಗೇಜನ್ನು ಇಟ್ಟು ನಮ್ಮ ಬಿಡಾರವನ್ನು ಊರಲು ಹವಣಿಸಿದ ಹತ್ತೇ ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿನ ಸೊಳ್ಳೆಗಳು ಪ್ರತಾಪವನ್ನು ತೋರಲಾರಂಭಿಸಿದವು. ಕೊನೆಗೊಮ್ಮೆ ಸೊಳ್ಳೆಗಳು ಅಸಹನೀಯ ಎನ್ನಿಸಿದಾಗ ಎನ್. ಎಚ್. ಗೌಡರ ಬಳಿ `ಬೇರೆ ರೂಂ.. ಕೊಡಿಸಿ ಸಾ...' ಎಂದು ದುಂಬಾಲುಬಿದ್ದೆವು.. ಕೊನೆಗೆ ನಮ್ಮ boys teamಗೇ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಆ ಕಾಲೇಜಿನ sports roomನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಕೊಟ್ಟರು. ಆ ರೂಮಿನ ಪುರಾಣವೇ ಬಹುದೊಡ್ಡದಾಗುತ್ತದೆ .. ನಮ್ಮ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಕ್ರೀಡಾ ವಿಭಾಗದ ಕೋಣೆಯಿದ್ದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಚಿಕ್ಕದು. ನಾವು ನಾಲ್ವರು ಮಲಗಿಕೊಂಡರೆ ಐದನೆಯವನಿಗೆ ಜಾಗವೇ ಇಲ್ಲದಂತಹ ಸ್ಥಳ.. ಗಬ್ಬಾಗಿದ್ದರೂ ಆ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಫ್ಯಾನಿತ್ತು ಎಂಬುದೇ ವಿಶೇಷ.. ಫ್ಯಾನುಗಾಳಿಗೆ ಸೊಳ್ಳೆಗಳ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಿಸಬಹುದು ಎಂಬುದು ನಮಗಿದ್ದ ಸಮಾಧಾನದ ಸಂಗತಿ.
ಸಂಜೆ, ಸನಿಹದ `ವಿಮೋಚನ' ಎಂಬ ವಿಚಿತ್ರ ಹೆಸರಿನ ಹೊಟೆಲ್ ಕಂ ಬಾರ್ ಕಂ ರೆಸ್ಟಾರೆಂಟ್ ನಲ್ಲಿ ಊಟ ಮುಗಿಸಿ ಬಂದೆವು. ಪಾವಸ್ಕರ ಭರ್ಜರಿ ಮಾತನಾಡುವ ಹುಮ್ಮಸ್ಸಿನಲ್ಲಿದ್ದ.. ಭಾರಿ ಭಾರಿ ಮಾತಿನೊಂದಿಗೆ ಶುರುಹಚ್ಚಿಕೊಂಡ. `ವಿನು, ನಾಳೆಯಿಂದ ಮ್ಯಾಚು. ನಾವು ಫಸ್ಟು ಬರ್ಲೇಬೇಕು. ಬಂದೇ ಬರ್ತೀವಿ. ನಂಗೆ ಆ ಗೋಗಟೆ ಕಾಲೇಜಿನ ವಿರುದ್ಧ ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಸೋತ ಉರಿ ಇದೆ. ನನ್ನೆದುರಿಗಿದ್ದವನನ್ನು ಸೋಲಿಸಿಯೇ ಸೋಲಿಸ್ತೀನಿ ..' ಎಂದ.. ಪಾ..ಪ .. ಮಾತಿನ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ತೊದಲುತ್ತಿದ್ದ ಈತನ ಖುಷಿಯನ್ನು ನಾನು ತಡೆಯಲು ಹೋಗಲಿಲ್ಲ.. ಹಾಗೆಯೇ ನಮ್ಮ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಆ ಆಟಗಾರನ್ನು ಸೋಲಿಸಿದರೆ ಇಷ್ಟು, ಈತನನ್ನು ಸೋಲಿಸಿದರೆ ಇಷ್ಟು ಎನ್ನುವ ಚಾಲೆಂಜುಗಳು, ಬೆಟ್ಟಿಂಗುಗಳು ನಡೆದವು.. 50 ರುಪಾಯ್ ವರೆಗೂ ನಮ್ಮ ಬೆಟ್ಟಿಂಗ್ ರು. ಏರಿಕೆಯಾಗಿತ್ತು.
 | |||||||
| ನವೀನ್ ಪಾವಸ್ಕರ, ನಾನು, ಆನಂದ ನಾಯ್ಕ, ನಾಗಭೂಷಣ ಗೌಡರ ಜೊತೆಗೆ | (ಕಿಟ್ಟು ಮಿಸ್ಸಿಂಗ್) |
ನಾವು ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೇ ಪ್ರಾಕ್ಟೀಸ್ ಮ್ಯಾಚನ್ನು ಆಡಿದೆವು. ನನ್ನ ವಿರುದ್ಧ ಎಲ್ಲಾ ಆಟಗಾರರೂ ತಲಾ ಒಂದೊಂದು ಮ್ಯಾಚಿನಂತೆ ಆಡುವುದು ಎಂಬ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿಕೊಂಡೆವು.. ಪ್ರಾಕ್ಟಿಸ್ ಮ್ಯಾಚ್ ಆಗಿದ್ದರೂ ನಾನು ಹಾಗೂ ಪಾವಸ್ಕರನ ನಡುವೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಆಟ ಜಿದ್ದಾ ಜಿದ್ದಿನಿಂದ ಇರುತ್ತಿದ್ದ ಕಾರಣ ತಲಾ 50ರು. ನಂತೆ ಚಾಲೆಂಜ್ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡೆವು.. ನನ್ನ ವಿರುದ್ಧ ಪಾವಸ್ಕರ, ಕಿಟ್ಟುವಿನ ವಿರುದ್ಧ ಆನಂದ ಯದ್ವಾ ತದ್ವಾ ಮ್ಯಾಚುಗಳನ್ನು ಗೆಲ್ಲತೊದಗಿಸದರು. ನಾನು ಹಾಗೂ ಕಿಟ್ಟಿ ಇಬ್ಬರೂ ಎಷ್ಟೇ ಒದ್ದಾಡಿದರೂ ಒಂದೇ ಒಂದು match ನ್ನೂ ಗೆಲ್ಲಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ! ನಾನು ಮ್ಯಾಚು ಸೋತಂತೆಲ್ಲ ಇನ್ನೈವತ್ತು ಅಂತ ಹೇಳಿ ನನ್ನನ್ನು ಚಾಲೆಂಜಿಗೆ ಕರೆದು ಮ್ಯಾಚಿನಲ್ಲಿ ಸೋಲಿಸಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದ ನವೀನ ಪಾವಸ್ಕರ.. ಸೋತ ಮೊತ್ತ 500 ರು. ದಾಟುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ನಾನು `ಸಾಕೋ ಮಾರಾಯಾ.. ನನ್ನ ಬಳಿ ಬ್ಯಾಲೆನ್ಸ್ ಇಲ್ಲ..' ಎಂದು ವರಾತ ಶುರು ಹಚ್ಚಿದೆ.. ಅದಕ್ಕವನು ಕೇಳಬೇಕಲ್ಲ.. ಕೊನೆ ಕೊನೆಗೆ ದುಡ್ಡಿನ ಮ್ಯಾಚು ಸಾಕೆನ್ನಿಸಿತು. ಖಾಲಿ ಪುಕ್ಕಟೆ ಮ್ಯಾಚ್ ಆದಲು ಯತ್ನಿಸಿದರೆ ಅದರಲ್ಲೂ ಸೋಲಿನ ಸರಮಾಲೆಯನ್ನು ಕಾಣಬೇಕೆ.. ಸಿವ ಸಿವಾ..? ನಮ್ಮನ್ನು ಸೋಲಿಸಿದಂತೆಲ್ಲ ತನ್ನ ಗುಡಾಣದಂತಹ ಹೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ಕುಲುಕಾಡಿಸಿ ಕುಲುಕಾಡಿಸಿ ನಕ್ಕು ಕೆಣಕುತ್ತಿದ್ದ. ನಾವು ಸೋತವರಾದ್ದರಿಂದ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದೆವು.
ಕೊನೆಗೆ 10.30ಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲರೂ ನಿದ್ರಾದೇವಿಯ ತೆಕ್ಕೆಗೆ ತೆರಳಲು ಅನುವಾದರು. ಮಲಗಲೆಂದು light ಆರಿಸಿದ್ದೇ ತಡ ಶುರುವಾಯಿತು ನೋಡಿ ಸೊಳ್ಳೆ ಸಮುದಾಯದ ದಾಳಿ.. ಅಬ್ಬಬ್ಬಾ... ಆ ರೀತಿಯ ಆನೆಗಾತ್ರದ ಸೊಳ್ಳೆಗಳನ್ನು ನಾವು ಮಲೆನಾಡಿಗರು ಎಂದೂ ನೋಡಿರಲೇ ಇಲ್ಲ. ಸೊಳ್ಳೆಗಳೇನೋ ದೊಡ್ಡ ಡೊಣೆಯ ಗಾತ್ರದವುಗಳು.. ಪಾವಸ್ಕರನ ದೇಹಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗುವಂತವುಗಳು. ಸೊಳ್ಳೆಗಳ ದಾಳಿ ತಾಳಲಾರದೇ ಫ್ಯಾನ್ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೊರಟೆ. ಆದರೆ ಆ ಫ್ಯಾನ್ಉ ಹಳೆಯ ಕಾಲದ್ದಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಕಿರ್ರೆನ್ನುತ್ತಿತ್ತು. ಅದರ ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ನಿದ್ರೆಯೂ ಬಾರದು. ಜೊತೆಗೆ ಪಾವಸ್ಕರನಿಗೆ ಫ್ಯಾನ್ ಬೇಕು, ಕಿಟ್ಟುವಿಗೆ ಬೇಡ ಎಂಬ ಗಲಾಟೆಯೂ ತಾರಕಕ್ಕೇರಿತ್ತು.
ಒಬ್ಬ ಎದ್ದು ಫ್ಯಾನ್ ಹಾಕಿ ಮಲಗಿದರೆ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಬ್ಬನೆದ್ದು ಅದನ್ನು ಬಂದ್ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಕೆಲ ನಿಮಿಷದಲ್ಲೇ ಇನ್ನೊಬ್ಬನೆದ್ದು ಅದನ್ನು ಮತ್ತೆ ಆರಂಭಿಸಿದರೆ ಕೆಲವೇ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬನೆದ್ದು ಅದನ್ನು ಆರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇಡೀ ರಾತ್ರಿ ಹೀಗೇ ಸಾಗಿತು. ಬಹುಶಃ ಆ ರಾತ್ರಿ ಅಲ್ಪಸ್ವಲ್ಪ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡಿದ್ದೆಂದರೆ ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಇರಬೇಕೇನೋ.. ಉಳಿದವರಿಗೆ ಫ್ಯಾನ್ ಕಾಟವಿತ್ತು.
ಈ ಫ್ಯಾನ್ ಪ್ರಸಂಗದಿಂದ ನಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ನಾಗಭೂಷಣ ಗೌಡರ ಮೇಲೆ ಭಾರಿ ಸಿಟ್ಟು ಬಂತು.. ನಮ್ಮನ್ನು ಇಂತಹ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಸೊಳ್ಳೆಗಳಿಗೆ ಆಹಾರವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟು ತಾವು ಮಾತ್ರ `ವಿಮೋಚನ' ಬಾರ್ 7 ರೆಸ್ಟಾರೆಂಟಿನ ಎಸಿ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಗಡದ್ದು ತೀರ್ಥ- ಪ್ರಸಾದ ಕೊಂಡು ತಿಂದು ಹಾಯಾಗಿ ಮಲಗಿದ್ದ ಅವರನ್ನು ಒಂದು ರಾತ್ರಿಯಾದರೂ ಈ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಬಿಡಬೇಕು ಎಂದುಕೊಂಡೆವು. ಸೊಳ್ಳೆಗಳಿಗೆ ನಾನು ಹಾಗೂ ಪಾವಸ್ಕರ ಬೇಗನೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡರೂ ಪಾಪದ ಕಿಟ್ಟು ಹಾಗೂ ಆನಂದ ಬಹಳ ತೊಂದರೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬೇಕಾಯಿತು. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದಾಗ ಹಿಂದಿನ ದಿನದ ಪಯಣದ ಆಯಾಸಕ್ಕಿಂತ ಎಲ್ಲರ ಮೈಮೇಲೆ ತುರಸಣಿಗೆ ಬಳ್ಳಿ ತಾಗಿದಾಗ ಏಳುವಂತಹ ದಡಪೆಗಳು ಎದ್ದಿದ್ದು ನೋಡಲು ಖುಷಿ ನೀಡಿದರೂ ಸಖತ್ ಕಿರಿ ಕಿರಿಯನ್ನು ಉಂಟು ಮಾಡಿತು. ಕಣ್ಣುಗಳು ಜೇನು ಹೊಡೆದಂತೆ ಊದಿಕೊಂಡಿದ್ದವು. ಕಿಟ್ಟು ಹಾಗೂ ಪಾವಸ್ಕರನ ಕಣ್ಣುಗಳು ಕೆಂಪಾಗಿ ಕ್ರೇಜಿ ಸ್ಟಾರ್ ನನ್ನು ನೆನಪು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದವು.
18-09-2007, ಮಂಗಳವಾರ
 |
| ಬಾಗೇವಾಡಿಯ ಬಸವೇಶ್ವರ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಟೀಮ್ |
ಕೊನೆಗೆ ತಿಂಡಿಗೆ ಹೊರಟೆವು. ಯಾಕೋ ಈ ಸಾರಿ `ವಿಮೋಚನ'ದ ತಿಂಡಿ ನಮಗೆಲ್ಲ ಇಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಬೇರೆ ಯಾವುದಾದರೂ ಹೊಟೆಲ್ ಗೆ ಹೋಗಬೇಕು ಎಂದು ಹುಡುಕಾಡಿದಾಗ ಸನಿಹದಲ್ಲೇ ಇದ್ದ `ದುರ್ಗಾ'ಎಂಬ ಕ್ಯಾಂಟೀನು ಸಿಕ್ಕಿತು. ಯಾಕೋ ಅಲ್ಲಿಯ ತಿಂಡಿಯೂ ನಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾಯಿತು. ಕೊನೆಗೆ ಕಿಟ್ಟುವಿನ ಮಾತು ಹಾಗೂ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಗುಣದಿಂದಾಗಿ ಆ ಹೊಟೆಲಿನ ಸಪ್ಲಾಯರ್ ಹಾಗೂ ಓನರ್ ನಮಗೆಲ್ಲ ಪರಿಚಯವಾದರು.
ಕಿಟ್ಟುವಿನ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಗುಣ ನಂಗಿಷ್ಟವಾಯಿತು. ಪಾವಸ್ಕರನ ಗೊಣಗಾಟದ ನಡುವೆಯೇ ನಾನೂ ಅವರನ್ನು ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಂಡೆ. ಪರಿಣಾಮ ಆ ಹೊಟೆಲಿನ ಓನರ್ರು ನಮ್ಮ ಬ್ರಹ್ಮಾವರದವರೆಂದು ತಿಳಿದುಬಂದು.. ಇಡೀ ಬಾಗೇವಾಡಿಯಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಏಕೈಕ ಮಲೆನಾಡಿನ ಸಂಬಂಧಿ ಊಟ ಇಲ್ಲಿ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತಾದ್ದರಿಂದ ನಮಗೆ ಈ ಹೊಟೆಲ್ ಅಚ್ಚುಮೆಚ್ಚಾಗಿತ್ತು.
(ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ)
(ಮುಂದಿನ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿ, ದಿ ಬಾಕ್ಸಿಂಗ್ ಡೇ, ದಿ ಬಾಕ್ಸಿಂಗ್ ಮ್ಯಾಚ್..)..
