ಬೆಣಚುಕಿಂಡಿ

ಪದೇ ಪದೆ ಇಣುಕುವಿಕೆ
ಹೊಸದೊಂದು ಲೋಕ-ಅರ್ಥವನ್ನೇ
ಕಟ್ಟಿ ಕೊಟ್ಟೀತು |

ಒಮ್ಮೆ ಕಪ್ಪು-ಬಿಳುಪು, ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ
ವರ್ಣಮಯ|  ಒಮ್ಮೆ ಸರ್ವಸುಖ
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಜೀವಚ್ಛವ ||

ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಕತ್ತಲು, ಅರೆಘಳಿಗೆ
ಬೆಳಕು, ಇಣುಕು ನೋಟದಲ್ಲೇ
ಬದುಕು-ಬಿರುಕು ||

ನಿಜ. ಬೆಣಚು ಕಿಂಡಿಯೇ ಹೀಗೆ
ಅನಂತ ವಿಶ್ವಕ್ಕೊಂದು ಚೌಕಟ್ಟು
ಚಿಕ್ಕ, ಚೊಕ್ಕ ಪರೀಧಿ ||

ಅಲ್ಲ... ಅಂಕೆಗೆ ನಿಲುಕದ,
ವಿಶ್ವವನ್ನು ಹಿಡಿದು ಕಣ್ಣೆದುರು
ಕಟ್ಟುಕೊಟ್ಟು ಬಿಡುತ್ತದೆ ||

***

(ಈ ಕವಿತೆಯನ್ನು 13-04-2007ರಂದು ದಂಟಕಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಬರೆದಿದ್ದೇನೆ)